Ακόμη και οι μαμάδες αρρωσταίνουν
Ξυπνάς ένα πρωί και συνειδητοποιείς ότι είσαι μητέρα (ή γενικότερα ότι είσαι γονιός- πατέρας ή μητέρα, για μένα έχουν την ίδια σημασία στη ζωή του παιδιού, εδώ όμως εκφράζω την προσωπική μου άποψη ως μητέρα).
Οι μήνες που περίμενες για να πάρεις ένα μωρό στα χέρια σου (είτε το γέννησες είτε το υιοθέτησες) έχουν περάσει….
Τώρα το κέντρο του κόσμου αλλάζει. Μετατίθεται.
Όλος ο κόσμος γύρω σου έχει αλλάξει. Τίποτε δεν είναι πια το ίδιο.
Παρατηρείς ένα μικροσκοπικό πλάσμα να αναπνέει, να κουνιέται και σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα ξεκινά το κλάμα, που με το χρόνο μαθαίνεις να αποκωδικοποιείς. Μαθαίνεις να αποκωδικοποιείς πότε κλαίει γιατί πεινά, γιατί ζεσταίνεται, γιατί νυστάζει…..
Η μητρότητα αλλάζει την ψυχοσύνθεσή σου, τροποποιεί όλες τις, ως τότε, προτεραιότητές σου, δίνει άλλο νόημα στην κάθε σκέψη και πράξη σου.
Κι αυτός ο μικρός άνθρωπος, που εξαρτάται αποκλειστικά από εσένα στα πρώτα χρόνια της ζωής του, σιγά σιγά μεγαλώνει, γίνεται ολοένα και περισσότερο ανεξάρτητος, ώσπου μια μέρα….. Φεύγει. Ανοίγει την πόρτα του σπιτικού σου και οπλισμένος με όλα όσα έχουν συμβεί από τη μέρα της γέννησής του ως τότε… φεύγει.
Τι πιο φυσιολογικό, τι πιο ωραίο για κάθε γονιό να νιώθει αυτό το συναίσθημα της ολοκλήρωσης των προσπάθειών του και των κόπων του.
Συνήθως οι μαμάδες κλαίνε για πολύ καιρό και τα τηλέφωνα το πρώτο διάστημα παίρνουν φωτιά.
Οι μαμάδες που συνεχώς ανησυχούν, συνεχώς σκέφτονται, συνεχώς προσπαθούν να προβλέψουν καταστάσεις και να αποτρέψουν δυσάρεστες περιπέτειες.
Οι μαμάδες που έχουν ξεχάσει σε πιο ακριβώς σημείο παράτησαν πίσω τον εαυτό τους και δόθηκαν/παραδόθηκαν ολοκληρωτικά στην δίνη της νηπιακής, της παιδικής και εφηβικής ηλικίας του παιδιού τους.
Άλλες μητέρες πιο δυναμικές, άλλες λιγότερο, άλλες πιο προστατευτικές, άλλες λίγο αδιάφορες, όλες όμως με προτεραιότητά τους, τους άλλους και κυρίως τα παιδιά τους.
Η καρδιά της μάνας μετακομίζει έξω από το σώμα της και μετακινείται στο σώμα του παιδιού της. Και αν έχει πολλά παιδιά μοιράζεται αυτή την αίσθηση στις ζωές όλων των παιδιών της, σαν να έχει κλωνοποιηήσει και μοιράσει την ίδια την καρδιά της …….
Το στήθος της είναι ικανό να θρέψει κάθε παιδί της.
Το θαυμαστό αυτό όργανο που με τόση αγάπη και αυταπάρνηση προσφέρει η κάθε θηλάζουσα στο παιδί της, αποτελεί προέκταση της καρδιάς και έκφραση της αγάπης της για εκείνο. Και συνήθως οι θηλάζουσες απολαμβάνουν αυτή την περίοδο όπως καμμιά άλλη.
Εκείνη που γίνεται μητέρα και σύζυγος, πολλές φορές ξεχνά ότι είναι γυναίκα ….. μπορεί να ξεχάσει ακόμη και ότι είναι άνθρωπος. Νομίζει ότι κατέχει υπερδυνάμεις, που βρίσκονται πάνω από τους φυσικούς και ανθρώπινους κανόνες και νόμους… Ίσως και να έχει δίκιο κάποιες στιγμές, αλλά η πραγματικότητα κάπου θα την διαψεύσει στην πορεία.
Στη ζωή μερικών μαμάδων, έρχεται μια μέρα που όλα αλλάζουν. Που οι σούπερ δυνατές μαμάδες λυγίζουν.
Εκείνη η μέρα που οι εξετάσεις τους δεν έχουν τα συνήθη καλά αποτελέσματα.
Μια ακόμη δοκιμασία τις καλεί να προσγειωθούν σε μια πιο εγωιστική πραγματικότητα και υποχρεωτικά να θέσουν τον εαυτό τους και την υγεία τους ως πρώτη προτεραιότητα.
Γιατί ακόμη και οι μαμάδες κάποια στιγμή αρρωσταίνουν.
Κάποια στιγμή θέλουν τη βοήθεια και τη στήριξη των άλλων. Κάποια στιγμή συνειδητοποιούν τη φθαρτή ύλη από την οποία είμαστε όλοι φτιαγμένοι.
Και για να μην μιλώ συνεχώς αόριστα, θα σας διηγηθώ με λίγα λόγια τη δική μου περιπέτεια, που για μια ακόμη φορά με έκανε λίγο πιο σοφή, λίγο πιο συνειδητοποιημένη, λίγο πιο ώριμη ως άνθρωπο και ως γυναίκα.
Πριν από όλα, σας προκαταβάλω ότι ΔΕΝ ήταν τελικά καρκίνος και ΔΕΝ έκανα καμμιά χημειοθεραπεία ή ακτινοβολία. Κοινώς: «την έβγαλα καθαρή».
Μετά από μια –όχι και τόσο συνηθισμένη- εξέταση των μαστών (μαγνητική τομογραφία μαστών – με χρήση σκιαγραφικού), πήρα στα χέρια μου ένα χαρτί που μου έδινε μια «βαθμολογία» υψηλή για ενδεχόμενη κακοήθεια.
BIRADS-4
Είναι η κλίμακα που χρησιμοποιείται για την κατάταξη των όποιων αποτελεσμάτων εξετάσεων του στήθους, ο «βαθμός» που παίρνουμε στην κάθε εξέταση.
Από το 1 έως το 2 είμαστε σε άριστο και εξαιρετικά καλό επίπεδο, όπου δεν συντρέχουν λόγοι ανησυχίας. Μετά το 3 τα πράγματα γίνονται λίγο πιο σύνθετα. Οπότε καταλαβαίνετε τι συμβαίνει στο 4 με τελικό βαθμό το 5.
Αντιγράφω τη διαβάθμιση από το site: https://www.vvenizelos.gr/Μαγνητική Τομογραφία Μαστών (ΜRI)
” Τι είναι το σύστημα BIRADS
Το σύστημα BIRADS (Breast Imaging Reporting and Data System) διακρίνεται σε 6 κατηγορίες και χρησιμεύει στη κατάταξη ενός ευρήματος
- 0: Χρειάζεται επιπλέον διερεύνηση του ευρήματος ή προηγούμενες μαστογραφίες για σύγκριση.
- 1: Είναι αρνητικό. Δεν υπάρχει εύρημα. Οι μαστοί είναι συμμετρικοί και δεν ανευρίσκονται ούτε συμπαγή ογκίδια ούτε ύποπτες μικροαποτιτανώσεις.
- 2: Καλόηθες εύρημα (αποτιτανωμένο ινοαδένωμα, ελαιώδης κύστη, γαλακτοκήλες, λιπώματα, αμαρτώματα). Επανέλεγχος σε ένα χρόνο.
- 3: Πιθανώς καλοήθη ευρήματα (<2%κακοήθεια). Επανέλεγχος σε 6 μήνες.
- 4: Εύρημα ύποπτο για κακοήθεια (έως 95% πιθανότητα κακοήθειας). Η κατηγορία 4 χωρίζεται σε 4Α, 4Β, 4C. Είναι αναγκαία τουλάχιστον η επιβεβαίωση της ιστολογικής διάγνωσης με διαδερμική βιοψία με βελόνα.
- 5: Είναι μεγάλη η πιθανότητα κακοήθειας (>95%). Οπωσδήποτε χειρουργική παρέμβαση.
- 6: Αφορά διαγνωσμένη κακοήθεια και χρησιμοποιείται κυρίως για ασθενείς οι οποίες έχουν υποβληθεί σε προεγχειρητική χημειοθεραπεία.”
Δείτε εδώ www.vvenizelos.gr
Ήμουν πάντα συνεπής με τις εξετάσεις μου. Ποτέ δεν είχα αφήσει κενό στην όποια προληπτική εξέταση. Για αυτή τη συγκεκριμένη εξέταση επέμενε ο γυναικολόγος μου και με «κυνηγούσε» επί ένα τουλάχιστον χρόνο. Και τελικά πόσο δίκιο είχε.
Έγινε ένα μεγάλο χειρουργείο, καθώς ήταν κυρίως δική μου απόφαση, όπου αφαιρέθηκαν όλες οι βλάβες που είχαν εμφανιστεί. Ευτυχώς, και δόξα τω Θεώ, οι βιοψίες βγήκαν πεντακάθαρες και επανέρχομαι στις συνήθεις στατιστικές και εξετάσεις που πρέπει να κάνει ετησίως κάθε γυναίκα, ανάλογα με την ηλικία και το ιστορικό της.
Δεν συνηθίζω να «διαφημίζω» κάποιον για τις υπηρεσίες που παρέχει ή για τη δουλειά που κάνει, αλλά νιώθω μεγάλη ανάγκη να ευχαριστήσω δημοσίως, όλη την ομάδα του Δρ. Βενιζέλου Βασιλείου, που στάθηκε δίπλα μου σε αυτή την περιπέτεια.
Η ΠΡΟΛΗΨΗ ΣΩΖΕΙ ΖΩΕΣ
Αυτό είναι μια πραγματικότητα, ένα γεγονός που πρέπει όλοι μας να το έχουμε συνεχώς στο μυαλό μας.
ΠΡΕΠΕΙ να εντάξουμε στο πρόγραμμά μας τον ετήσιο ιατρικό έλεγχο –ιδιαίτερα οι γυναίκες- αυτές τις εξετάσεις που πραγματικά μπορούν να προλάβουν άσχημες καταστάσεις.
Οι περισσότερες μορφές καρκίνου του στήθους θεραπεύονται, όταν εγκαίρως διαγνωστούν.
Αυτό είναι μια πραγματικότητα που πρέπει να την συνειδητοποιήσουμε όλες οι γυναίκες.
ΜΗΝ ΠΑΡΑΜΕΛΕΙΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ !
Ακόμη και ο απλός καθημερινός έλεγχος με ψηλάφηση, μπορεί να οδηγήσει στην πρόληψη του καρκίνου του μαστού.
almazoispatras : “6.000 νέα περιστατικά καρκίνου μου μαστού ετησίως στη χώρα μας.”
Μια ασθένεια που πλέον εμφανίζεται σε διάφορες ηλικίες.
Οι μέθοδοι διάγνωσης και θεραπείας έχουν εξελιχθεί και συνεχίζουν να εξελίσσονται, έτσι ώστε να έχουμε όλες οι γυναίκες τα μέγιστα θετικά αποτελέσματα σε αυτή τη «μάχη» με τον καρκίνο.
Προσπαθήσετε να διαβάσετε για όλα αυτά, να ενημερωθείτε αλλά κυρίως μην αφήνετε το χρόνο να περνά θεωρώντας ότι δεν θα συμβεί σε εσάς. Δυστυχώς, είμαστε όλοι υποψήφιοι για τα πάντα. Δυνητικά κάθε γυναίκα στον κύκλο της ζωής της θα διαγνωστεί έστω μια φορά με καρκίνο του στήθους. Η έγκαιρη διάγνωση και η πρόληψη είναι τα σύγχρονα όπλα που πραγματικά κρατάμε στα χέρια μας.
Διαδώστε τη γνώση που κατέχετε γύρω από τον καρκίνο του μαστού και τις μεθόδους πρόληψης.
Προσωπικά, ζώντας καθημερινά με δύο παιδιά με διαβήτη τύπου 1 και κοιλιοκάκη και παλεύοντας να διαχειριστώ όλες τις καταστάσεις που αυτά συνεπάγονται, θεωρώ ότι όπως και εκεί έτσι και απέναντι στον καρκίνο του στήθους, δεν πρέπει ποτέ, μα ποτέ να εφησυχάζουμε.
Ο διαβήτης τύπου 1 είναι μια πολύ δύσκολη κατάσταση για όλη την οικογένεια. Ιδιαίτερα για τους γονείς μικρών παιδιών, που καλούνται να εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους να διαβιούν με μια τόσο σύνθετη και σοβαρή νόσο. Σαφώς υπάρχουν και μεγαλύτερες δυσκολίες. Σαφώς υπάρχουν γονείς με πολύ περισσότερα προβλήματα με τα παιδιά τους και ίσως δεν μπορώ καν να αντιληφθώ το μέγεθος του αγώνα τους. Σας μιλώ όμως, μέσα από τις δικές μου εμπειρίες, χωρίς να θέλω να φανεί ότι μειώνω σε οποιοδήποτε βαθμό εκείνους τους γονείς, που πρέπει να ξεπεράσουν ακόμη δυσκολότερες καταστάσεις και ασθένειες.
Όμως, ας μου επιτραπεί η σύγκριση, ότι όπως ο διαβήτης τύπου 1 είναι διαχειρίσιμος και σου επιτρέπει να έχεις μια καθ΄ όλα φυσιολογική ζωή, έτσι και ο καρκίνος του στήθους, όταν έγκαιρα διαγνωστεί ΜΠΟΡΕΙ να γίνει και αυτός διαχειρίσιμος ακόμη και να φτάσει στο σημείο που θα αποτελέσει και παρελθόν για μια γυναίκα.
Εγώ ήμουν από τις τυχερές. Με έγκαιρη πρόληψη εκμηδενίστηκε ο κίνδυνος.
Δεν έχω την εμπειρία που έχουν άλλες γυναίκες που έχουν περάσει από ολική μαστεκτομή, από χημειοθεραπείες και ακτινοβολίες.
Ακόμη όμως και αυτή η εμπειρία με δίδαξε πολλά. Δοκίμασε τα όριά μου για άλλη μια φορά.
Αυτό το δικό μου παράδειγμα, αυτή η μικρή ιστορία ας γίνει αφορμή, ώστε κάποια γυναίκα εκεί έξω να φροντίσει λίγο περισσότερο τον εαυτό της. Να θυμηθεί την τελευταία φορά που έκανε εξετάσεις και να φροντίσει να μπει σε μια ρουτίνα πρόληψης.
Ως αφορμή την καινούρια σχολική χρονιά φροντίστε λίγο και τον εαυτό σας εσείς οι μαμάδες και μπαμπάδες.
Τα παιδιά μας μας χρειάζονται όσο γίνεται περισσότερο χρόνο και όσο γίνεται περισσσότερο δυνατούς και με υγεία.
Και όλοι θέλουμε την αγκαλιά και την αγάπη των γύρω μας και να μην ξεχνούμε ότι ακόμη και οι μαμάδες ή και οι μπαμπάδες κάποια στιγμή αρρωσταίνουν!
Με την πρόληψη, την φροντίδα και την αγάπη των γύρω μας πολλά μπορούμε να προλάβουμε και ακόμη περισσότερα να καταφέρουμε.
Σας εύχομαι μια σχολική χρονιά γεμάτη υγεία, δημιουργία, χαρά και δύναμη.
Σημ.: Η κεντρική εικόνα του άρθρου είναι μια δημιουργία της εικαστικού eugenia’s collages που δημοσιεύθηκε σε αφιέρωμα σε εκείνη του BHMAgazino
